در فراق مهمانی ...
ماه خدا !
هنوز نرفته، دلم هوای تو را کرده و هنوز فاصله نگرفته، تو را می بینم که در مشایعتِ خورشیدِ غریبِ غدیر از کوچه پس کوچه های کوفه تا بالاترین درجات عرش را بر زیر گام های لطیف خود داری.
زود باز گرد که ابلیس در همین نزدیکی ها، پشت دیوار دلم، طمع ورزانه در جستجوی صید ایمان من است.
باز آ و زنجیرهای احسانت را گردن آویزم کن تا از حریم قدسیان باز نمانم ...
رمضان مـی رود و مـی برد از کف دل مـا
آن که یک عمر، صفا یافت از او محفل مـا
-----------------
رمضـان، عقده گشـا بود گنـه کـاران را
وای اگـر او رود و حـل نشود مشکل مـا
-----------------
حال که ای ماه خدا می روی، آهسته برو
کـه ندانـی چه کند رفتن تـو بـا دل مـا
نظرات شما عزیزان:
